Η δημόσια συζήτηση αναφορικά με τα δημοσιονομικά μέτρα που παρουσιάστηκαν από τον Υπουργό Οικονομικών στις 29 Δεκεμβρίου επικεντρώθηκε δυστυχώς στο θέμα της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας. Λέω δυστυχώς γιατί οι κυβερνητικές προτάσεις για το θέμα δεν είναι καθόλου συγκεκριμένες με αποτέλεσμα ο δημόσιος διάλογος να διεξάγεται στη βάση εικασιών για σκοπούς δημιουργίας εντυπώσεων.
Αντίθετα, ελάχιστος σχολιασμός έγινε για τις κυβερνητικές προτάσεις για τη μείωση του κόστους της κρατικής μηχανής, οι οποίες ήταν αρκετά συγκεκριμένες. Τα προτεινόμενα μέτρα κινούνται σε τρεις άξονες: την απασχόληση, το μισθολόγιο και τις συντάξεις. Πέρα από την πρόθεση της κυβέρνησης για έναρξη διαλόγου με στόχο τη μείωση του συνταξιοδοτικού κόστους, οι προτάσεις δεν περιέχουν τίποτα το καινούριο και ριζοσπαστικό. Απλώς επαναφέρονται μέτρα που είχαν υιοθετηθεί και στο παρελθόν και προσέφεραν κάποια προσωρινή ανακούφιση αλλά δεν έδωσαν μόνιμες λύσεις.
Το κύριο μέτρο για τη μείωση της απασχόλησης είναι η αναστολή δημιουργίας νέων θέσεων για δύο χρόνια. Εκτός από προσωρινό, το μέτρο είναι και ισοπεδωτικό γιατί μεταχειρίζεται με τον ίδιο τρόπο όλα τα τμήματα του δημοσίου ανεξάρτητα από τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις τους. Το μορατόριουμ απλώς θα μεταθέσει όλα τα αιτήματα για νέες θέσεις (τόσο από τις υπηρεσίες όσο και από την κοινωνία) κατά μια διετία. Θα βρεθούμε τότε στο 2012, έτος εκλογών, και ο καθένας μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει τότε. Μια καλύτερη λύση είναι να γίνει μια λεπτομερής καταγραφή των αναγκών σε όλο το εύρος της δημόσιας υπηρεσίας ώστε να εντοπιστούν οι υπηρεσίες που χρειάζεται να συρρικνωθούν ή ακόμα και να καταργηθούν και να γίνει ανακατανομή του προσωπικού - κάτι βέβαια που απατεί και την εισαγωγή της εναλλαξιμότητας.
Τα μέτρα για τη μείωση του μισθολογίου είναι ακόμα πιο ανεπαρκή, αφού ουσιαστικά το μόνο που προτείνεται είναι η "συγκράτηση" των μισθολογικών αυξήσεων. Όμως ακόμα και με μηδενικές αυξήσεις οι μισθοί αυξάνονται κατά 5-6% ετησίως λόγω προσαυξήσεων και ΑΤΑ. Η κυβέρνηση απορρίπτει χωρίς συζήτηση τα δύο μέτρα που μπορούν να δώσουν μόνιμες λύσεις στο πρόβλημα του μισθολογίου: την κατάργηση ή μείωση των αυτόματων αυξήσεων και τη μείωση των μισθολογικών κλιμάκων για τους νεοεισερχόμενους δημόσιους υπάλληλους.
Ο Υπουργός στην παρουσίασή του χαρακτήρισε - ορθά - το δημοσιονομικό πρόβλημα ως "διαχρονικό και διαρθρωτικό" και την κρατική μηχανή ως "μεγάλη κι ανελαστική". Όμως τα μέτρα που προτείνει είναι προσωρινής φύσεως και δεν θεραπεύουν τις βασικές αιτίες των διαρθρωτικών προβλημάτων. Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι το έλλειμμα θα περιοριστεί κάπως μέχρι το 2012, θα εκτοξευτεί ως αποτέλεσμα της εκλογικής παροχολογίας, και ο επόμενος ΥΠΟΙΚ θα έχει ακόμα μεγαλύτερους πονοκεφάλους.
Πολίτης, 17/1/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου