14 Ιουλίου 2002

Ο ανταγωνισμός στις τηλεπικοινωνίες

Κορυφώνεται αυτές τις μέρες η διαμάχη για τη συμμετοχή ή όχι της ΑΗΚ στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος για αποκλεισμό της ΑΗΚ. Πρόκειται για ένα εύρωστο οργανισμό με καλό επίπεδο τεχνογνωσίας και γνώση της τοπικής αγοράς που θα μπορούσε θεωρητικά να καταστεί ένας υπολογίσιμος ανταγωνιστής για την ΑΤΗΚ.

Το γενονός όμως ότι και οι δύο οργανισμοί αποτελούν ιδιοκτησία του κράτους δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες για τη δυνατότητα να υπάρξει πραγματικός ανταγωνισμός μεταξύ τους. Οι δηλώσεις που έχουν γίνει τις τελευταίες μέρες από διάφορα μέρη ενισχύουν αυτές τις ανησυχίες. Η ίδια η ΑΗΚ σε σημείωμά της που δημοσιεύτηκε στον τύπο δηλώνει ότι "κύρια πρόθεσή της δεν είναι να ανταγωνιστεί την ΑΤΗΚ αλλά ξένους οίκους." Με άλλα λόγια η ΑΗΚ ζητά άδεια λειτουργίας στις τηλεπικοινωνίες με την υπόσχεση ότι δεν θα υπάρξει ανταγωνισμός!

Η ΑΗΚ χρησιμοποιεί επίσης το επιχείρημα ότι διαθέτει ήδη τηλεπικοινωνιακή υποδομή η οποία θα καταστή άχρηστη αν δεν της δοθεί άδεια. Όμως αυτό θα έπρεπε να το είχαν σκεφτεί πριν προχωρήσουν σε αυτή την επένδυση. Είναι αδιανόητο για ένα δημόσιο οργανισμό να προσπαθεί να φέρει την πολιτεία προ τετελεσμένων. Ποιος και γιατί εξουσιοδότησε την ΑΗΚ να επενδύσει τα κέρδη που της αποφέρει το ενεργειακό μονοπώλιο για να δραστηριοποιηθεί σε μια αγορά στην οποία δεν έχει καν άδεια λειτουργίας;

Η ΑΗΚ ισχυρίζεται επίσης ότι χρειάζεται να αναζητήσει εναλλακτικές πηγές εσόδων για να αναπληρώσει τις απώλειες που θα έχει από την επικείμενη φιλελευθεροποίηση του τομέα της ενέργειας. Διατηρούμε τις αμφιβολίες μας για το μέγεθος αυτών των απωλειών αφού πολύ δύσκολα θα βρεθεί ανταγωνιστής για να απειλήσει σοβαρά την ΑΗΚ με την υποδομή που διαθέτει σήμερα. Άσχετα όμως με αυτό, η ΑΗΚ είναι ένας δημόσιος οργανισμός που σκοπό έχει την εξυπηρέτηση των πολιτών και όχι την αναζήτηση του κέρδους. Η όλη ιδέα της φιλελευθεροποίησης αποσκοπεί στη μείωση της κρατικής εμπλοκής στην παραγωγική διαδικασία και όχι στην αύξησή της.

Όμως σε τελική ανάλυση η συμπεριφορά της ΑΗΚ είναι η αναμενόμενη από ένα οργανισμό που βλέπει το συμφέρον του και επιζητεί να ενισχύσει τη θέση του. Αυτό που πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα είναι ο τρόπος που το θέμα αντιμετωπίζεται από την πολιτική ηγεσία. Στο κυβερνητικό επίπεδο το θέμα έχει εξελιχτεί σε διαμάχη μεταξύ των πολιτικών προϊστάμενων της ΑΗΚ και της ΑΤΗΚ. Από την άλλη τα κόμματα έχουν ταχθεί σύσσωμα υπέρ της συμμετοχής της ΑΗΚ χωρίς να δείχνουν να ανησυχούν για τον ανταγωνισμό. Είναι προφανές ότι προσεγγίζουν το θέμα με κύριο γνώμονα το συμφέρον του οργανισμού αντί αυτό των καταναλωτών, κάτι που είναι αντίθετο με την όλη ιδέα της φιλελευθεροποίησης.

Ο Ρυθμιστής Τηλεπικοινωνιών στις δικές του δηλώσεις φάνηκε απρόθυμος να εμπλακεί στη διαμάχη, τουλάχιστον δημόσια. Όμως ο Ρυθμιστής ως ο προασπιστής της καλής λειτουργίας της αγοράς είναι ο πλέον αρμόδιος να εκφέρει γνώμη σε αυτό το ζωτικής σημασίας θέμα. Η απόφαση για συμμετοχή ή όχι της ΑΗΚ είναι η πρώτη μεγάλη δοκιμασία στη διαδικασία της φιλελευθεροποίησης και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα προσοχή. Αν ξεκινήσουμε στραβά, πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να διορθώσουμε τα πράγματα αργότερα.

Πολίτης, 14/7/2002

Δεν υπάρχουν σχόλια: