Συναντήθηκε ο Υπουργός Οικονομικών με την ΠΑΣΥΔΥ αλλά η συντεχνία των δημοσίων υπαλλήλων δεν έδειξε καμία διάθεση να διευκολύνει την κυβέρνηση στην προσπάθεια συγκράτησης των δημοσίων δαπανών. Αυτό δεν πρέπει να εξέπληξε κανένα, αφού είναι γνωστό ότι η ΠΑΣΥΔΥ υπερασπίζεται με σθένος τα κεκτημένα των μελών της. Σε ανακοίνωσή της την Πέμπτη, η ΠΑΣΥΔΥ επανέλαβε τη γνωστή θέση για "δίκαιο καταμερισμό των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης" και εξέφρασε έντονη πικρία και δυσαρέσκεια "για τη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη προσπάθεια να επωμισθούν τα βάρη μόνον οι εργαζόμενοι". Αξιοσημείωτη είναι η έξυπνη αναφορά σε "εργαζόμενους" και όχι σε δημοσίους υπαλλήλους. Με τον τρόπο αυτό η ΠΑΣΥΔΥ βάζει δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους στο ίδιο καζάνι και εκβιάζει την υποστήριξη των συντεχνιών του ιδιωτικού τομέα. (Το γιατί οι τελευταίες πέφτουν σε αυτή την παγίδα είναι κάτι που θα απασχολήσει τη στήλη προσεχώς.)
Ποιοι έχουν επωμιστεί το κόστος της κρίσης; Το μεγαλύτερο κόστος επωμίστηκαν αναμφισβήτητα οι άνεργοι, ο αριθμός των οποίων ξεπέρασε τις 24.000 τον περασμένο Μάρτιο και παραμένει πάνω από τις 20.000. Όσον αφορά τις απολαβές, τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας δείχνουν ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2010 οι μέσες απολαβές ήταν αυξημένες κατά μόνο 1,4% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2009 (και μειωμένες σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο). Αν λάβουμε υπόψιν ότι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων έχουν αυξηθεί κατά περίπου 5% αυτή την περίοδο (ΑΤΑ συν προσαυξήσεις), συμπεραίνουμε ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έχουν μειωθεί τον τελευταίο χρόνο.
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, τα στοιχεία του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων δείχνουν ότι τα δημόσια έσοδα από τον εταιρικό φόρο ήταν μειωμένα κατά 11% το 2009 σε σχέση με το 2008, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2010 ήταν μειωμένα κατά 25% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2009. Η μείωση αυτή αντανακλά προφανώς και ανάλογη μείωση των εταιρικών κερδών, συνεπώς και οι επιχειρήσεις έχουν νιώσει έντονα τις επιπτώσεις της κρίσης.
Τα πιο πάνω στοιχεία δείχνουν ότι το κόστος της κρίσης έχει πέσει σχεδόν αποκλειστικά στους ώμους του ιδιωτικού τομέα: στις επιχειρήσεις, στους εργαζόμενους σε αυτές, και σε όσους αναζητούν εργασία. Το μόνο κόστος που έχουν επωμιστεί οι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι ο περιορισμός των αυξήσεων τους στο 5% αντί του 7% στο οποίο έχουν συνηθίσει. Κι όμως, η ΠΑΣΥΔΥ θεωρεί ορθόν ο ιδιωτικός τομέας να φορτωθεί με ακόμα μεγαλύτερα φορολογικά βάρη ώστε τα μέλη της να συνεχίσουν να απολαμβάνουν ένα συνεχώς αυξανόμενο βιοτικό επίπεδο, εις πείσμα κάθε κρίσης.
Πολίτης, 10/10/2010
Σωφρόνη καλημέρα, συμφωνώ με τις επισημάνσεις σου και θα ήθελα απλώς να προσθέσω μόνο ένα δυο στοιχεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που η ΠΑΣΥΔΥ ονομάζει "κεκτημένο", δεν είναι τίποτα άλλο παρά "ανεύθυνα παραχωρημένο" από τους εκάστοτε ασκούντες τη διαχείριση του κράτους αν όχι "εκβιαστικά παραχωρημένο" από την ίδια.
Το "Prosperity Express" στο οποίο έχουν στρογγυλοκαθίσει οι δημόσιοι υπάλληλοι, τους έχει προφυλάξει από κάθε παρενέργεια που είχε η κρίση τόσο στην ασφάλεια εργασίας όσο και στα εισοδήματά τους. Η μόνη "θυσία" των επιβατών του ήταν να αποδεχτούν "μηδενικές" αυξήσεις, δηλαδή να δεχτούν μείωση του ρυθμού αύξησης των απολαβών τους από 7% σε 5%.
Πέραν του ότι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν επωφελούνται από τη μονιμότητα στην εργασία τους, σύμφωνα με έρευνα της Κεντρικής Τράπεζας μόνο κατά 55% επωφελούνται από την ΑΤΑ. Με βάση αυτό συμπεραίνω πως είναι ανάλογος, αν όχι χαμηλότερος, και ο βαθμός στον οποίο είναι συνδικαλισμένοι ώστε να επωφελούνται και από προσαυξήσεις, αν και αμφιβάλλω πως εν μέσω της αβεβαιότητας που επικρατούσε το 2008 και το 2009, ήταν δυνατή η οποία παραχώρηση αυξήσεων σε τομείς που έστω κατάφεραν να διατηρήσουν την απασχόληση στα ίδια επίπεδα.
Τέλος θάθελα να επισημάνω πως πως από το 1980 μέχρι το 2008, η αντιμισθία στο δημόσιο αυξήθηκε κατά 858%, ενώ ο μέσος όρος στην οικονομία ήταν κατώτερο, και ανήλθε σε 729,4%. Ο μόνος τομέας στον οποίο υπήρξαν αυξήσεις ψηλότερες απ' ό,τι στο δημόσιο ήταν ο τομέας των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών (σε τετραψήφιο αριθμό που δεν εμφανίζεται στην ηλεκτρονική έκδοση pdf της Στατιστικής Υπηρεσίας), οι επιδόσεις όλων των άλλων τομέων ήταν πιο κάτω. Σημειώνω πως ο κλάδος παροχής ηλεκτρισμού, υγραερίου και νερού όπου η ΑΗΚ και τα συμβούλια υδατοπρομήθειας κυριαρχούν αλλά δεν τον εκπροσωπούν αποκλειστικά, παραχώρησε αύξηση στην αντιμισθία της τάξης του 710,4%. Ενδεικτικό είναι άλλωστε πως μια τηλεφωνήτρια στην ΑΗΚ παίρνει σήμερα 3000 ευρώ το μήνα, 70% περισσότερο απ' ό,τι οι τηλεφωνήτριες κατά μέσον όρο στην Κύπρο, περισσότερο από τρεις φορές απ' ό,τι οι πωλητές/πωλήτριες βάσει του κατώτατου μισθού, και 7 φορές περισσότερο απ' ό,τι έχει το δικαίωμα να διεκδικεί ως απολαβές ένας αλλοδαπός εργάτης στον κλάδο της γεωργοκτηνοτροφίας, το συμβόλαιο απασχόλησης του οποίου πρέπει να παρουσιάζει μεικτές απολαβές ύψους 425 ευρώ το μήνα.
Αυτή είναι η δίκαι η κοινωνία στην οποία ζούμε. Μια κοινωνία πατρικίων, πληβείων και εισαγομένων σκλάβων...
Εν πειράζει. Που εννά φτάσουμεν τα χάλια της Ελλάδος ή που εννάν πάνω που το 6% το έλλειμμαν μας για αλλό 2-3 χρόνια τζαι επεμβεί η Ε.Ε. ή το ΔΝΤ εννά δεις τζαμαί κάτι περικοπές του 10-20-30% στους μισθούς των ΔΥ. Ήδη η Γερμανία προωθεί πακκέττον μέτρων για τα "άτακτα" μέλη της Ευρωζώνης όπου επιτρέπει σε κλιμάκιον της Ε.Ε. να διαμορφώσει που μόνον του τον προϋπολογισμόν του κράτους για να είναι κάτω που το 3% το έλλειμμαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζαι να σε σίουρος ότι αμέσως μετά εννά αρκέψουσιν το τροπάριον περί ιμπερεαλισμού τζαι του κακού κεφαλαίου οι αριστερές οργανώσεις.