"[...] πρόεδρος του Συμβουλίου ορίστηκε ο ΓK, που υποδείχθηκε από το ΔHKO, και μέλη, ο AX που υποδείχθηκε από το AKEΛ και ο MX που υποδείχθηκε από τον ΔHΣY."
Το πιο πάνω είναι απόσπασμα από είδηση που δημοσιεύτηκε στον "Φιλελεύθερο" της 9ης Μαΐου. (Το όνομα του Συμβουλίου απαλείφθηκε και τα ονόματα αντικαταστάθηκαν με τα αρχικά τους γιατί σκοπός μας δεν είναι να ασχοληθούμε με τους συγκεκριμένους διορισμούς.) Η είδηση θα μπορούσε να αφορά διορισμούς σε οποιαδήποτε κρατική αρχή ή οργανισμό, και απεικονίζει με τον πιο παραστατικό τρόπο την κυριαρχία της δημόσιας ζωής από το διεφθαρμένο κομματικό κατεστημένο. Όπως τα μέλη ενός καρτέλ διαμοιράζουν την αγορά ανάμεσά τους αποκλείοντας τα μη μέλη, έτσι και τα πολιτικά κόμματα της Κύπρου νέμονται τα σημαντικά πόστα της δημόσιας υπηρεσίας αποστερώντας από ικανά αλλά ακομμάτιστα άτομα την ευκαιρία να δείξουν τις δυνατότητές τους.
Ο διαμοιρασμός των θέσεων στα κόμματα αποτελεί φαινομενικά βελτίωση σε σχέση με παλαιότερες καταστάσεις όπου τους διορισμούς μονοπωλούσαν τα κόμματα που βρίσκονταν στην εξουσία. Στην πραγματικότητα όμως η πρακτική αυτή είναι εξίσου αναξιοκρατική με την προηγούμενη. Οι υποψήφιοι επιλέγονται όπως και προηγουμένως με καθαρά κομματικά κριτήρια, με μόνη διαφορά ότι τώρα προέρχονται από πολλά κόμματα αντί από ένα. Αυτό μπορεί μεν να ικανοποιεί κάποιο αίσθημα δικαίου, ουδόλως όμως συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας των διορισμών αφού εξακολουθεί να αποκλείει προσοντούχα άτομα που δεν έχουν πρόσβαση στα ανώτατα κομματικά δώματα. Ίσως μάλιστα η κομματική συμπαιγνία να είναι χειρότερη από τη μονοπώληση των θέσεων από ένα κόμμα. Τουλάχιστον τότε οι υπόλοιποι είχαν κίνητρο να ξεσκεπάσουν το νεποτισμό και την ημετεροκρατία. Τώρα έχει δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι όλα είναι καλά. Τα κόμματα έχουν αποδεχθεί αυτή την κατάσταση αφού τους παρέχει περιζήτητες θέσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ανταμείψουν υποστηρικτές ή για να αποτελέσουν δώρο παρηγοριάς σε αποτυχόντες υποψηφίους σε εκλογικές αναμετρήσεις.
Αυτός που σίγουρα δεν πρέπει να είναι ευχαριστημένος είναι ο Κύπριος πολίτης που βλέπει τα σημαντικότερα πόστα της δημόσιας υπηρεσίας να πληρώνονται από κομματικούς υποψηφίους ποικίλων προελεύσεων και αγνώστων προσόντων χωρίς κανείς να αντιδρά. Μεγάλη ευθύνη για αυτό φέρουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η είδηση με την οποία ξεκινήσαμε πέρασε περίπου στα αζήτητα των εφημερίδων. Ως αν οι ευλογίες του κομματικού κατεστημένου να είναι το μόνο προσόν που χρειάζεται κανείς για να αναλάβει ένα υπεύθυνο πόστο. Ενόσω η τέταρτη εξουσία δεν επιτελεί το έργο που έχει αναλάβει, δύσκολα θα καμφθεί η κυριαρχία του κομματικού καρτέλ.
Πολίτης, 19/5/2002